یادمان باشد که:
هر روز باید تمرین کرد دل کندن از زندگی را.
یادمان باشد که:
زخم نیست آنچه درد میآورد، عفونت است.
یادمان باشد که:
در حرکت همیشه افقهای تازه هست.
یادمان باشد که:
دست به کاری نزنم که نتوانم آن را برای دیگران تعریف کنم.
یادمان باشد که:
آنها که دوستشان میدارم میتوانند دوستم نداشته باشند.
یادمان باشد که:
فرار؛ راه به دخمهای میبرد برای پنهان شدن نه آزادی.
یادمان باشد که:
باورهایم شاید دروغ باشند.
یادمان باشد که:
لبخندم را توى آیینه جا نگذارم.
یادمان باشد که:
آرزوهای انجام نیافته دست زندگی را گرفتهاند و او را راه میبرند.
یادمان باشد که:
لزومی ندارد همان قدر که تو برای من عزیزی، من هم برایت عزیز باشم.
یادمان باشد که:
محبتی که به دیگری میکنم ارضای نیاز به نمایش گذاشتن مهر خودم نباشد.
یادمان باشد که:
اندک است تنهایی من در مقایسه با تنهایی خورشید.
یادمان باشد که:
دلخوشیها هیچکدام ماندگار نیستند.
یادمان باشد که:
تا وقتی اوضاع بدتر نشده! یعنی همه چیز رو به راه است.
یادمان باشد که:
هوشیاری یعنی زیستن با لحظهها.
یادمان باشد که:
آرامش جایی فراتر از ما نیست.
یادمان باشد که:
من تنها نیستم ما یک جمعیتیم که تنهائیم.
یادمان باشد که:
برای پاسخ دادن به احمق، باید احمق بود!
یادمان باشد که:
در خستهترین ثانیههای عمر هم هنوز رمقی برای انجام برخی کارهای کوچک هست!
یادمان باشد که:
لازم است گاهی با خودم رو راستتر از این باشم که هستم.
یادمان باشد که:
سهم هیچکس را هیچ کجا نگذاشتهاند، هر کسی سهم خودش را میآفریند.
یادمان باشد که:
آن هنگام که از دست دادن عادت میشود، بدست آوردن هم دیگر آرزو نیست.
یادمان باشد که:
پیشترها چیزهایی برایم مهم بودند که حالا دیگر مهم نیستند.
یادمان باشد که:
آنچه امروز برایم مهم است، فردا نخواهد بود.
یادمان باشد که:
نیازمند کمکاند آنها که منتظر کمکشان نشستهایم.
یادمان باشد که:
هرگر به تمامی ناامید نمیشوی اگر تمام امیدت را به چیزی نبسته باشی.
یادمان باشد که:
غیر قابل تحمل وجود ندارد.
یادمان باشد که:
گاهی مجبور است برای راحت کردن خیال دیگران خودش را خوشحال نشان بدهد.
یادمان باشد که:
خوبی آنچه که ندارم این است که نگران از دست دادناش نخواهم بود.
یادمان باشد که:
وظیفه من این است؛ حمل باری که خودم هستم تا آخر راه.
یادمان باشد که:
در هر یقینی میتوان شک کرد و این تکاپوی خرد است.
یادمان باشد که:
همیشه چند قدم آخر است که سختترین قسمت راه است.
یادمان باشد که:
امید، خوشبختانه از دست دادنی نیست.
یادمان باشد که:
به جستجوى راه باشم، نه همراه.
یادمان باشد که:
هوشیاری یعنی زیستن با لحظه ها